وی که بخاطر تغییردین ازاسلام به مسیحیت در نوجوانی متهم به ارتداد گردیده بود،
گفت :"من مطمئن هستم که آنها میخواستنتد مرا بکشند."
پس از آزادی محسن نامور از بازداشت و تحمل شکنجه و بازجویی از سوی ماموران پلیس مخفی، نامبرده موفق گردید تا بهمراه خانواده اش از کشور خارج شده و به کشور ترکیه برود.
نامور، ۴۴ ساله، که از ۳۱ ماه مه تا ۲۶ ژوئن در یکی از بازداشتگاههای سپاه پاسداران در زندان انفرادی بسر میبرد، با پرداخت ۴۳ هزار دلار موقتاً آزاد گردید.
به گزارش شبكه خبر مسیحیان فارسی زبان به نقل از منابع اینترنتی از آنكارا(درهای باز)، وی که بخاطر تغییر دین از اسلام به مسیحیت در نوجوانی متهم به ارتداد گردیده بود، در زمان آزادی تحت فشارها و شکنجه های بیرحمانۀ ماموران در زندان سلامت جسمی خود را تا حد زیادی از دست داده بود. او گفت :"من مطمئن هستم که آنها میخواستنتد مرا بکشند."
نامور خود را در هفتۀ گذشته به دفتر کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل در آنکارا بعنوان پناهجو معرفی نمود. او به همراه خانواده اش قرار است که در یکی از ۳۰ شهرهای تمرکز پناهندگان در ترکیه مستقر شوند و از آن پس هر روز حضور خود را با امضاء کردن دفتر سرشماری پلیس محلی اثبات نمایند. از سویی دیگر تاریخ رسیدگی به پروندۀ ایشان ۱۱ ماه دیگر یعنی روز ۸ ماه ژوئن سال ۲۰۰۹ تعیین گردیده که آنها میبایست تا آنزمان در انتظار بمانند.!
همسر نامور پس از اینکه متوجه شد که باید نزدیک به یکسال تا به جریان افتادن پرندۀ همسرش صبر نماید گفت:" ما از لحاظ فکری بسیار خسته و غمگین هستیم. در ایران بسیار فشارها را تحمل کردیم و الآن هم در اینجا باید باز متحمل فشارها باشیم".
در زمانی که همسر وی در زندان بوده خانۀ آنها دوباره توسط پلیس مورد تفتیش و جستجو قرار گرفت، تماسهای تلفنی تهدید آمیز، تهمت ها و تلاش برای ربودن فرزند ایشان از مدرسه نمونه ای از فشارهای است که همسر نامور در زمان بازداشت شوهرش تجربه نموده است.
به گفته نامور، او بسیار شگفت زده شد زمانی که دید مصاحبۀ وی با مامور کمیساریای عالی امور پناهندگان UNHCR تنها شش دقیقه بطول انجامید و متصدی مربوطه حتی رونوشت مدارکی که ایشان برای پروندۀ خود فراهم آورده بودند را نپذیرفت و از ایشان نپرسید که چرا اصلاً از ایران فرار کرده اند.
دفتر UNHCR در آنکارا که بعد از ژنو بزرگترین دفتر رسیدگی به امور پناهندگان در اروپا میباشد هم اکنون ۱۵ هزار پروندۀ تحت بررسی از سوی متقاضیان پناهندگی را در دست انجام دارد.
مسئول امور خارجی UNHCR، "متین چرابآتیر" در این مورد می گوید: حتی اگر دلایل بسیار محکمی در پروندۀ خود فراهم کرده باشند، بین ۳ تا ۴ سال طول میکشد تا از طریق دفتر ما به کشور ثالث منتقل گردند.
فشارهای پلیس
نامور که در گذشته در یك معدن مشغول بکار بوده، از سالهای ۱۹۹۰ پس از ایمان به مسیح بکار موعظه و تعلیم پیغام مسیح در شمال ایران را شروع نمود. اولین برخورد او با ماموران در سال ۲۰۰۱ داشت زمانی بود که در یک پمپ بنزین درحال پخش کتب مسیحی دستگیر و سه روز بازداشت شد. پس از آن پلیس محلی از او خواست تا هربار که قصد رفتن به شهر مجاور را دارد کسب اجازه نماید. در واقع با اینکار سعی در ممانعت او از رفتن به مناطق مجاور را داشتند.
به گفته خود وی:" پلیس فضای بسیار بدی را برای ما ایجاد کرده بود. تا حدی که هیچکس در خیابان حتی جواب سلام ما را هم نمیداد." به همین دلیل، نامور خانواده اش را به تهران مهاجرت داد. اما بخاطر سابقۀ کیفری و الزام به نوشتن دین خود در فرمهای درخواست کار موفق به پیدا کردن کار نشد. در طول هفت سال گذشته نامور با ترجمۀ کتب و متون مسیحی از انگلیسی به فارسی گذران زندگی میکرده و در عین حال به بازدید و خدمت در کلیساهای خانگی مشغول بوده است.
وی که ۲۹ سال پیش به مسیح ایمان آورده است، میگوید:" تا قبل از اینکه عیسی را در رویا ببینم خدا را نمیشناختم.
تحت حکومت دینی شیعۀ ایران، اگر یک مسلمان به مسیحیت بگرود مرتکب ارتداد شده و محکوم به مرگ میشود. "محمد متین" و " آرش بندری" دو مسیحی هستند که از روز ۱۵ ماه مه تا کنون در شیراز به جرم "احتمال" به ارتداد در بازداشت بسر میبرند.
براساس تصمیمی که در این ماه در مجلس اتخاذ گردید، گزینۀ مرگ بعنوان مجازات برای مرتکبین ارتداد الزامی میگردد.
گفت :"من مطمئن هستم که آنها میخواستنتد مرا بکشند."
پس از آزادی محسن نامور از بازداشت و تحمل شکنجه و بازجویی از سوی ماموران پلیس مخفی، نامبرده موفق گردید تا بهمراه خانواده اش از کشور خارج شده و به کشور ترکیه برود.
نامور، ۴۴ ساله، که از ۳۱ ماه مه تا ۲۶ ژوئن در یکی از بازداشتگاههای سپاه پاسداران در زندان انفرادی بسر میبرد، با پرداخت ۴۳ هزار دلار موقتاً آزاد گردید.
به گزارش شبكه خبر مسیحیان فارسی زبان به نقل از منابع اینترنتی از آنكارا(درهای باز)، وی که بخاطر تغییر دین از اسلام به مسیحیت در نوجوانی متهم به ارتداد گردیده بود، در زمان آزادی تحت فشارها و شکنجه های بیرحمانۀ ماموران در زندان سلامت جسمی خود را تا حد زیادی از دست داده بود. او گفت :"من مطمئن هستم که آنها میخواستنتد مرا بکشند."
نامور خود را در هفتۀ گذشته به دفتر کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل در آنکارا بعنوان پناهجو معرفی نمود. او به همراه خانواده اش قرار است که در یکی از ۳۰ شهرهای تمرکز پناهندگان در ترکیه مستقر شوند و از آن پس هر روز حضور خود را با امضاء کردن دفتر سرشماری پلیس محلی اثبات نمایند. از سویی دیگر تاریخ رسیدگی به پروندۀ ایشان ۱۱ ماه دیگر یعنی روز ۸ ماه ژوئن سال ۲۰۰۹ تعیین گردیده که آنها میبایست تا آنزمان در انتظار بمانند.!
همسر نامور پس از اینکه متوجه شد که باید نزدیک به یکسال تا به جریان افتادن پرندۀ همسرش صبر نماید گفت:" ما از لحاظ فکری بسیار خسته و غمگین هستیم. در ایران بسیار فشارها را تحمل کردیم و الآن هم در اینجا باید باز متحمل فشارها باشیم".
در زمانی که همسر وی در زندان بوده خانۀ آنها دوباره توسط پلیس مورد تفتیش و جستجو قرار گرفت، تماسهای تلفنی تهدید آمیز، تهمت ها و تلاش برای ربودن فرزند ایشان از مدرسه نمونه ای از فشارهای است که همسر نامور در زمان بازداشت شوهرش تجربه نموده است.
به گفته نامور، او بسیار شگفت زده شد زمانی که دید مصاحبۀ وی با مامور کمیساریای عالی امور پناهندگان UNHCR تنها شش دقیقه بطول انجامید و متصدی مربوطه حتی رونوشت مدارکی که ایشان برای پروندۀ خود فراهم آورده بودند را نپذیرفت و از ایشان نپرسید که چرا اصلاً از ایران فرار کرده اند.
دفتر UNHCR در آنکارا که بعد از ژنو بزرگترین دفتر رسیدگی به امور پناهندگان در اروپا میباشد هم اکنون ۱۵ هزار پروندۀ تحت بررسی از سوی متقاضیان پناهندگی را در دست انجام دارد.
مسئول امور خارجی UNHCR، "متین چرابآتیر" در این مورد می گوید: حتی اگر دلایل بسیار محکمی در پروندۀ خود فراهم کرده باشند، بین ۳ تا ۴ سال طول میکشد تا از طریق دفتر ما به کشور ثالث منتقل گردند.
فشارهای پلیس
نامور که در گذشته در یك معدن مشغول بکار بوده، از سالهای ۱۹۹۰ پس از ایمان به مسیح بکار موعظه و تعلیم پیغام مسیح در شمال ایران را شروع نمود. اولین برخورد او با ماموران در سال ۲۰۰۱ داشت زمانی بود که در یک پمپ بنزین درحال پخش کتب مسیحی دستگیر و سه روز بازداشت شد. پس از آن پلیس محلی از او خواست تا هربار که قصد رفتن به شهر مجاور را دارد کسب اجازه نماید. در واقع با اینکار سعی در ممانعت او از رفتن به مناطق مجاور را داشتند.
به گفته خود وی:" پلیس فضای بسیار بدی را برای ما ایجاد کرده بود. تا حدی که هیچکس در خیابان حتی جواب سلام ما را هم نمیداد." به همین دلیل، نامور خانواده اش را به تهران مهاجرت داد. اما بخاطر سابقۀ کیفری و الزام به نوشتن دین خود در فرمهای درخواست کار موفق به پیدا کردن کار نشد. در طول هفت سال گذشته نامور با ترجمۀ کتب و متون مسیحی از انگلیسی به فارسی گذران زندگی میکرده و در عین حال به بازدید و خدمت در کلیساهای خانگی مشغول بوده است.
وی که ۲۹ سال پیش به مسیح ایمان آورده است، میگوید:" تا قبل از اینکه عیسی را در رویا ببینم خدا را نمیشناختم.
تحت حکومت دینی شیعۀ ایران، اگر یک مسلمان به مسیحیت بگرود مرتکب ارتداد شده و محکوم به مرگ میشود. "محمد متین" و " آرش بندری" دو مسیحی هستند که از روز ۱۵ ماه مه تا کنون در شیراز به جرم "احتمال" به ارتداد در بازداشت بسر میبرند.
براساس تصمیمی که در این ماه در مجلس اتخاذ گردید، گزینۀ مرگ بعنوان مجازات برای مرتکبین ارتداد الزامی میگردد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر