۱۳۸۷ شهریور ۱۰, یکشنبه

حمله افراطیون مسلمان به دانشجویان الهیات مسیحی

"مهاجمان حملۀ خود را حوالی نیمه شب با صدای "الله اکبر" که از بلندگوی مسجد پخش میشد
شروع کردند و سقف خوابگاه دانشگاه را برروی دانشجویان خراب نمودن

جاکارتا، اندونزی – از زمانی که یک گروه خشمگین مسلمان افراطی با حمله به یک دانشگاه الهیات در ماه گذشته، با پرتاب کوکتل مولوتوف و با در دست داشتن نیزه هایی از جنس بامبو دانشجویان را از آنجا بیرون راندند، این دانشجویان همچنان در چادر زندگی میکنند.
به گزارش شبكه خبر مسیحیان فارسی زبان به نقل ازسازمان "درهای باز" این درحالی است که نگرانیها نسبت به تهدید سنت انعطافگرای مذهبی اندونزی از سوی اسلامگرایان تندرو رو به افزایش است.
مدرسۀ الهیات انجیلی" آراستامار" که با تعطیل شدن این فضای آموزشی در شرق جاکارتا با ۲۰ سال سابقه مخالف بوده است، بنابر گزارشها، بتازگی توافق کرده است که به یک ساختمان اداری در منطقه ای دیگر در اندونزی نقل مکان نماید.
کشیش "ماتئوس مانگنتاگ"، مدیر این مدرسه که ۱۴۰۰ دانشجو را در خود جای داده است گفت:" چرا ما باید از خانه خود به زور بیرون برویم درحالی که مهاجمان ما آزاد میگردند؟
"کابینۀ رئیس جمهور اندونزی، "سوسیلو بامبانگ یودهویونو"، که از حامیان گروههای مسلمان این کشور است ، همچنان تلاش میکند که میان سنتهای ریشه ای اسلامی و قانون اساسی سکولار توازن برقرار نماید.
با نزدیک شدن زمان انتخابات در ماه آوریل، دولت تمایلی به حمایت از اقلیتهای مذهبی ندارد، مبادا در جامعه ای که بیشترین جمعیت مسلمان را در خود دارد بعنوان چهره ای ضد اسلامی تصویر شود.
حملۀ روز ۲۵ جولای که منجر به زخمی شدن ۱۸ دانشجو گردید، درواقع اوج کشمکشهای میان دانشجویان و همسایگان و ساکنان "کامپونگ پولو" بود. سخنگوی این مدرسه گفت که همسایگان از سرودها و دعاهایی که در مدرسه انجام میشد متعرض بودند و آنرا فعالیت تبلیغی مزاحمت آمیز توصیف مینمودند. بسیاری از همسایگان که از بیان هر توضیحی دراین مورد خودداری نموده، گفتند که میترسند در روابط بعدی خود دچار مشکل شوند.
تعدادی از اهالی منطقه با نصب پلاکاردی بر سردر ورودی این منطقه اعلام کردند که :" ما ساکنین کامپونگ پولو، میخواهیم که این محیط آموزشی تعطیل و منحل شود.
"مهاجمان حملۀ خود را حوالی نیمه شب با صدای "الله اکبر" که از بلندگوی مسجد پخش میشد شروع کردند و سقف خوابگاه دانشگاه را برروی دانشجویان خراب نمودند.
روابط میان ساکنین و دانشگاه از سال ۲۰۰۳ که اهالی با حضور این مدرسه مخالفت کردند رو به تیرگی گذاشت. سال گذشته، بومیان منطقه، استراحتگاه کارگران ساختمانی را که مشغول ساخت و گسترش فضای آموزشی مدرسه بودند آتش زدند.
"کارول دانیل کادانگ"، قانونگذار مسیحی، مهاجمان را متهم کرد که چون مدرسه از فروش ملک خود امتناع کرده بود، ایشان برای غصب ملک حملۀ ماه گذشته را انجام دادند. وی همچنین دولت را به ناتوانی در ایجاد روابط صلح آمیز میان ادیان متهم نمود.
وی ضمن اشاره به عدم عملکرد صحیح پلیس در ممانعت از حملات مسلمانان افراطی و تند رو به اقلیتهای دینی، کلیساها و حتی مساجد غیر سنتی گفت:" دولت مسئول افزایش خشونتهاست و یکی از دلایل آن اجرا نشدن قانون است.
هفتۀ گذشته نیز گروهی از اشرار روز یکشنبه به یک کلیسا در شرق جاکارتا حمله کرده بسیاری از حاضرین را مجبور به فرار نمودند. از زمان بیرون شدن از دانشگاه تا کنون حدود ۶۰۰ دانشجوی زن در چادر زندگی میکنند و مردان نیز در مهمانخانه ها، و عده ای دیگر نیز به نزد خانوادۀ خود بازگشته اند.
کلاسها زیر سایۀ درختان و درچادرها در گرمای طاقت فرسای تابستان از طریق بلندگو برگزار میشوند. غذا، آب، و وسایل آموزشی نیز از سوی کلیساها و نهادهای خیریه تامین میگردند.
"دسی نوپ"، ۱۹ ساله میگوید :"در وطن خودمان، اما مثل پناهنده ها زندگی میکنیم. چگونه می شود اینجا درس خواند؟ من فقط میتوانم ۲۰% حواسم را معطوف به درس بکنم. واقعاً سخت میشه تمرکز کرد.در این بین مسیحیان تنها هدف مسلمانان تندرو نبودند، چراکه چندی پیش این اشرار مسجدی که متعلق به مسلمانان فرقۀ احمدیه بود را نیز به آتش کشیدند. سخنگوی مدرسه گفت: ما در کشوری زندگی میکنیم که ادیان بسیار در آن ساکن هستند. اما دولت نمتواند جلوی فعالیتهای تندرو ها را بگیرد. دولت توانایی حمایت از اقلیت ها را ندارد."

هیچ نظری موجود نیست: