براي سالار مغنيان. مزمور داود. اي خداوند در قوّت تو پادشاه شادي مي‌كند و در نجات تو چه بسيار به وجد خواهد آمد. 2 مراد دل او را به وي بخشيدي و مسألت زبانش را از او دريغ نداشتي. سلاه. 3 زيرابه بركات نيكو بر مراد او سبقت جستي. تاجي از زرِ خالص برسر وي نهادي. 4 حيات را از تو خواست و آن را به وي دادي، و طول ايام را تا ابدالا´باد. 5 جلال او به سبب نجات تو عظيم شده. اكرام و حشمت را بر او نهاده‌اي. 6 زيرا او را مبارك ساخته‌اي تا ابدالا´باد. به حضور خود او را بي‌نهايت شادمان گردانيده‌اي. 7 زيرا كه پادشاه بر خداوند توكل مي‌دارد، و به رحمت حضرت اعلي' جنبش نخواهد خورد.8 دست تو همة دشمنانت را خواهد دريافت. دست راست تو آناني را كه از تو نفرت دارند خواهد دريافت. 9 در وقت غضب خود، ايشان را چون تنور آتش خواهي ساخت. خداوند ايشان را در خشم خود خواهد بلعيد و آتشْ ايشان را خواهد خورد. 10 ثمرة ايشان را از زمين هلاك خواهي ساخت و ذريت ايشان را از ميان بني‌آدم. 11 زيرا قصد بدي براي تو كردند و مكايدي را انديشيدند كه آن را نتوانستند بجا آوَرْد. 12 زيرا كه ايشان را روگردان خواهي ساخت. بر زههاي خود تيرها را به روي ايشان نشان خواهي گرفت. 13 اي خداوند در قوّت خود متعال شو. جبروت تو را ترنم و تسبيح خواهيم خواند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر